-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:35150 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:21

آية انذار در سورة شعراء به چه مطلبي اشاره دارد؟

در آيه 214 و 215 سوره شعراء ميخوانيم «وَاَنْذِرْ عَشيرَتَكَ الاَقرَبينَ وَ اخْفِضْ جَناحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤمِنينَ»



[خويشاوندان نزديكت را انذار كن و بال و پر خود را براي مؤمناني كه از تو پيروي ميكنند بگستران]



اين آيات داستان معروفي دارد كه تقريباً همة مورخان اسلامي آن را نوشتهاند .



در تفسير اين آيه روايتي ديده ميشود كه به گفته «طبرسي» در «مجمع البيان» نزد خاص و عام مشهور است ، و نيز به گفته «حاكم حسكاني» در «شواهد التنزيل» (براء بن عازب) ميگويد هنگامي كه آيه «وَاَنْذِرْ عَشيرَتَكَ الاَقْرَبينَ» نازل شد ، پيامبر (ص) بني عبدالمطلب را كه چهل نفر بودند جمع كرد و غذايي براي آنها فراهم ساخت و فرمود بنام خدا نزديك شويد و بخوريد، سپس ظرفي از شير آوردند و فرمود «به نام خدا بنوشيد» ، فردا نيز آنها را دعوت كرد و غذا و نوشيدني فراهم ساخت ، سپس آنها را انذار و بشارت داد ، و فرمود من دنيا و آخرت را براي شما آوردهام ، اسلام بياوريد و اطاعت كنيد تا هدايت شويد»، سپس فرمود «وَ مَنْ يُؤاخيني (مِنْكُمْ) وَ يُوازِرُني يَكونُ وَليّي وَوَصيّي بَعدي وَ خَليفَتي في اَهْلي وَ يَقتضي دَيْني (...)»[چه كسي از شما حاضر است با من برادري كند و مرا ياري نمايد و بعد از من وصي و جانشين من در خانوادهام باشد، و دين مرا ادا كند؟]



همه خاموش ماندند ، اين سخن را سه بار تكرار فرمود و همچنان همه خاموش بودند، ولي علي (ع) ميفرمود «من اين كار را ميكنم» ، پيامبر (ص) فرمود تو خواهي بود.



جمعيّت برخاستند و به ابوطالب ميگفتند «برو اطاعت فرزندت (علي) را كن كه محمد (ص) او را امير تو ساخت». (شواهد التنزيل 1/420)



ابن اثير در كتاب «كامل» خود ميگويد پيامبر (ص) فرمود «اَيُّكُمْ يُوازِرُني عَلي هذا الاَمْرِ عَلي اَنْ يَكُونَ اَخي وَ وَصِيّي وَ خَليفَتي فيكُمْ» [كدام يك از شما مرا ياري در اين كار ميكند تا برادرم و وصيّم و جانشينم در ميان شما باشد]؟ و بعد از آن كه همه جواب منفي دادند يا ساكت شدند، علي(ع) عرض كرد «اَنَا يا نَبيَّ الله اَكُونُ وَزيركَ عَلَيْهِ» و پيامبر (ص) فرمود «اِنَّ هذا اَخي وَوَصِيّي وَ خَليفَتي فيكُمْ فَاَسْمِعُوا لَهُ وَ اَطيعُوا». (كامل 2/63)



جالب اينكه در اين حديث نيز تعبير به «خليفتي فيكم» «جانشين من در ميان شما» شده است، و در واقع اين يكي از معجزات پيامبر(ص) است كه در آن روز كه علي(ع) سيزده سال بيشتر نداشت چنين جملهاي را قاطعانه به او گفت . چه كسي ميتوانست پيش بيني كند كه اين كودك سيزده ساله در آينده يكي از بزرگترين مردان جهان بشريّت خواهد شد و سزاوار است جانشين پيامبر(ص) گردد، و همه سخن او را بشنوند و سر بر فرمان او نهند.



و باز جالب اينكه اين سخن را پيامبر (ص) هم در اوائل دعوتش در يوم الانذار بيان كرد، و هم در ماههاي آخر عمر مباركش در غدير خم ، آيا اين سخن بهترين دليل بر امامت علي (ع) نيست؟








پيام قرآن ج 9


حضرت آيت الله مكارم شيرازي و ساير همكاران

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.